Шведэд 10 жил амьдарч байгаад эх орондоо ирсэн найз маань утас цохиж байна. Монголдоо буугаад тав зургаахан хонож байгаа тэрээр “найз нь хямарч, баахан уйллаа” гэх нь тэр. Амьдралын төлөө ажиллахаар яваад жил болоогүй шахам байхад нь ээж нь, монголдоо ирэхээс нь жилийн өмнөхөн аав нь хорвоогийн мөнх бусыг үзүүлсэн болохоор эх орондоо буугаад эгч нартайгаа уулзахдаа тэднийгээ санасан сэтгэл нь дэвтэж нулимсаа асгаруулсан нь лавтай.
Бид хоёр энэ тухай нь жаал жуулыг хөөрөлдсөний дараа ээж ааваа алдсан миний найз түүнээсээ ч илүү эх орон, элэг нэгтэн монголчуудаа хараад хямарсан гэдгийг ойлгов.
Тэр "10 жилийн дотор эх орон минь ямар өөр болоо вэ" хэмээн дуу алдана. Харин түүний хувьд тэрхүү “өөр” гэх ойлголт ямархан болохыг өөрийнх нь ярьсанчлан энд сийрүүлье!
10 ЖИЛИЙН ӨМНӨ ГУДАМЖИНД ЧИХЭР, БОХЬ ШИРХЭГЛЭЭД ЗАРДАГ БАЙСАН ТЭР ЗУРАГ ЯГ Л ХЭВЭЭРЭЭ...
МОНГОЛЧУУД ЯМАР ИХ ЗАВТАЙ БАЙГААГ НЬ ГАЙХАЖ БАЙНА!
7. Би 10 жил Шведэд амьдрахдаа мартын 8 тэмдэглэж үзээгүй. Нөхөр маань цэцэг авч өгнө, кино ший үзвэл үзнэ. Ер нь тэднийхний хандлага ийм л байдаг. Шинэ жилийг ч ийм л маягаар тэмдэглэдэг. Гэвч монголд яасан ч олон баяр ёслол тэмдэглэдэг юм. Гэр бүл, аймаг хотоороо л нийлээд л ууж идэж наргиж цэнгэсэн хүмүүс. Ямар их завтай байгааг нь гайхаж байна! Энэ их стресс, өөр зээлтэй, завтай хүмүүс юугаараа, яаж баяр ёслол тэмдэглээд байгааг нь үнэхээр ойлгохгүй байна.
8. Зөвхөн нэг байрыг тойроод л лоунж, караоке, баар, саун, зочид буудал ажиллаж байна. Олон нийтийн амьдрах байр ийм байж болдог юм уу?
9. Дэлгүүр, ТҮЦ-нүүдэд нь архи тамхи зарж байна. Ийм байхад хүмүүс нь архинд живэхгүй яах вэ дээ. Стокольмд архи, согтууруулах ундаа зарах зөвшөөрөлтэй систем блок нэртэй 4-5 газар л байдаг. Орой 19:00 цаг гэхэд хаана. Хагас сайн өдөр 15:00 цаг хүртэл л ажилладаг. Бүтэн сайн өдөр огт ажиллахгүй. Гэхдээ 21 нас хүрсэн, бичиг баримттай хүнд л үйлчилдэг.
10. Намайг 10 жилийн өмнө Шведэд очиход талхны үнэ монголд 250 төгрөг байсан бол өнөөдөр 4-5 дахин өсчихөж. Гэтэл Шведэд энэ 10 жилийн хугацаанд 100 төгрөгөөр л нэмэгдсэн.
11. Өвчлөл аймшигтай болжээ. Охин маань ирэнгүүтээ хордлого өгөөд “Гурван гал” дээр очиход коридороор нь дүүрэн уйлсан хүүхдүүд. Маш олон хүүхдүүд байхад эмнэлэг нь 15:00 цаг гээд л эмнэлгээ хаагаад явчихдаг юм байна...
Гуравхан сая хүнтэй монголчуудыг ингэж ч амьдруулах гэж харамсаад барахгүй нь!!! Гэтэл Швед 10 сая хүн амтай түүнийх нь 3 сая орчим нь гадныхан. Газар нутаг нь өчүүхэн жижиг. Бүгдийг нь баян, тансаг амьдруулаад л байна.
"Уг нь бид гурав /нөхөр, хүүхдээ хамтатган хэлж байна/ эх орондоо амьдрах хүсэл тээн ирсэн ч даанч чадахгүй нь ээ. Хэн л гадны улс царайчлаад амьдраад байхыг хүсэх вэ дээ. Гэвч миний зориод ирсэн эх орон ийм байна. Ийм орчинд хүүхдээ яаж өсгөх юм бэ? Буцахаас өөр сонголт үлдсэнгүй ээ.”
хэмээн харамсал дүүрэн ярих найзынхаа яриаг утсаар бүтэн 40 орчим минут чагнав. Тэр гадны орныг шүтсэндээ ч юм уу аль эсвэл эх орноо муучлах гэсэндээ энэ бүхнийг яриагүй нь тодорхой. Харин хэсэгхэн хугацаанд хол байж байгаад ирсэн түүний нүдээр бид, бидний эх орон ингэж л өөрчлөгдөж...
Сэтгүүлч: С.Шүрэнчимэг