Хэн ялах гээд байгаа юм, хэнийг ялах гээд байгаа юм. Наанаа хайрлаад, халамжлаад байгаа юм шиг, цаанаа сонгогчдоос ЯЛАЛТЫГ СУЙЛАХ мэхээ хийж эхэллээ. Дахиад л, хүүхдийн мөнгө, оюутны мөнгө олгох, малчдын тэтгэврийн насыг наашлуулах, орон сууцны болон малчдын зээлийн хүүг бууруулах гээд нөгөө л амлалт зурагдсан пянз шиг улиглаж эхэллээ. Өртэй бол сайн нь л гэнэ. Дээр доргүй тэгэж ярьдаг боллоо. Нөгөө ”Өргүй бол баян, Өвчингүй бол жаргал” гэдэг ардын маань сургамжит үг хаачив ? Өөрийгөө авч явах, үр ашгаа өгөх үйл ажиллагаагаа санхүүжүүлэхийн тулд шаардлагатай зээл авах нь зөв гэдгийг ойлгохгүй хүн байхгүй гэдэгт итгэлтэй байна. Зээл болсон хойно төлж л таарна. Харин яаж төлөх вэ ? гэдгээ тооцдог. Энэ бол харьцаа, энэ бол бизнесийн зарчим. Харин Монгол улс энэ их өрөө яаж төлөх юм бол оо? Тэгээд мөнгө тараана гээд байдаг. Энэ бол холын хараагүй улс төрчдийн увайгүй үйлдэл гэж харж байна. Харин жинхэнэ улс төрч, жинхэнэ удирдагч бол мөнгө тараах бодлогыг яав ч дэмжихгүй байсан гэдэгт итгэлтэй байна. Улс орон хэзээ улс төрчдийн үгнээс гарч, хэзээ мэргэжилтнийхээ үгийг сонсдог болох бол оо? Нийгмээ хэзээ ядуурлаас, улс орноо хэзээ өрнөөс салгах вэ? Лав л бэлэн мөнгө тарааж нийгмээ ядуурлаас гаргахгүй.
Ц. ЭНХБАТ
