Хуулийг сэтгэлийн хөдөлгөөнөөр гаргаж болохгүй. Ёстой л, долоо хэмжиж, нэг огтол гэдэг үг энд хамааралтай. Өргөн барьсан эмч нарын хариуцлагын хууль эмнэлгийн салбарыг хөдөлгөөнд оруулж буй нь, зүгээр нэг эсэргүүцэж буй үйлдэл биш. Маш хүнд ажилтай хэрнээ маш бага цалин авдаг хүмүүсийг олоод ор гэвэл, эмч, бага эмч, сувилагч, асрагч л хамгийн түрүүнд санаанд орно. Маш эрсдэлтэй ажил эрхэлдэг хүмүүс.
Гэтэл, ийм хүнд нөхцөлд ажиллаж байхад нь, дээрээс нь хатуу заалт бүхий хууль батлахаар зэхэж буй нь, энэ салбарын амин голыг нь таслах алхам боллоо гэж мэргэжилтнүүд дүгнэж байна. Шинэ хууль батлагдвал, ямар үр дагавар дагуулж болохыг тунгаах шаардлагатай. Хувийн эмнэлэгтэй нь эмнэлгээ хаагаад, мэргэжлээ сольсон ч дээр гэх яриа газар авч байна. Ялангуяа, эх барих, мэс засал хийдэг эмч нар үүсэж болох эрсдэлээс болгоомжлох хандлага бий болжээ. Туршлагатай, сайн эмч нар насны төгсгөлд шорон бараадахыг хүсэхгүй гэж дарга, удирдлагадаа дуулгах нь ихэссэн мэдээлэл байна. Бүгдээрээ гарахгүй гэж бодоход, тэдний тэтгэврийн нас ирэх нь тодорхой.
Тэр үед бид нар аль эмчид хандах вэ? Бид нарт хоосон хөндий эмнэлэг биш, чадвартай, туршлагатай сайн эмч л хэрэгтэй. Гэтэл одоогийн батлах хууль, Монголын эмч нарын залуу халааг таслах хортой үйлдэл болох нь гэж эмнэлгийн салбарынхан дүгнэж байгааг ч, анхаарах шаардлагатай болов уу.
Төрийн өндөр албан тушаалтан, эрх мэдэлтэн, хөрөнгө мөнгөтэй нь эмчилгээ хийлгэхдээ гадаадыг зорьдог. Монголдоо итгэдэггүй, Монголынхоо эмч нарт үзүүлдэггүй хүмүүс. Монголын баялаг гадагшаа урсах болсон судалгаа ч гарсан. Тэгэхээр эдгээр эрх мэдэлтэй, хөрөнгөтэй хүмүүст Монголд эмч байна уу, үгүй юу, тийм ч сонирхолтой асуудал биш гэж бичиж байгааг олон нийтийн сүлжээнээс ажиглаж болно.
Нуухыг нь авах гээд, нүдийг нь сохлов гэгч болж байна даа. Энэ хуулийг хэн санаачилав? гэдгийг сайн анзаараарай, иргэд,сонгогчид оо.
Нийтлэлч Ц.ЭНХБАТ