Ардын жүжигчин Б.Мөнхдоржийг театрын ертөнц тоодог, үнэлдэг, үгийг нь сонсдог.
Урлагийн төлөө, театрын төлөө "амьсгалдаг" нэгэн. Түүний тавьсан, найруулсан жүжгийг үзэх үзэгчдийн цуваа тасардаггүй байсан цаг саяхан.
Тэр одоо найруулахаа больсон ч, залуу үеийг сурган хүмүүжүүлэх ажлаа орхиогүй.
Сүүлийн үед түүний урам хугарах болсон байна. Гэгээн театр нь хөлөө олохын тулд биш, хөрөнгө орохын тулд явж байгаа нь ингэж урам хугарахад хүргэлээ гэж тэр хэлэв. Дал хүртлээ урлагийн төлөө, театрын хөгжлийн төлөө амиа тавьсан тэрбээр "Намайг битгий дуурай. Амь амьдралаа бодоцгоо" гэх аясын сургамж хайрлах болсон байна. Театр амьд байх ёстой. Жүжигчин байх ёстой. Тэд дүр бүтээх ёстой. Тэгэхийн тулд найруулагч байх ёстой. Найруулагч хүн жүжигчиндээ, дүрдээ амиа тавьдаг. Тэгж байж дүр бүтээдэг. Харин одоо дүр эсгэж байна.
Мөн Соёлын яам, соёлын бодлого байхгүй гэж Б.Мөнхдорж найруулагч дүгнэлээ. Энэ бол Монголын театрын том зүтгэлтний үг. Тэр энэ үгийг хэлэхдээ, театраа, урлагаа бодож хэллээ гэж санагдав. Үнэхээр урлаг, театр маань жүжигчидтэйгээ амь тавьж буй юм биш, эрхэм нөхөд өө!
М.БҮЖИНЛХАМ