Орчин цагт юм болгон орвонгоороо өөрчлөгдөж
Олон сайхан залуус ганц бие эцгүүд болоод
Омголон насандаа шарх авч итгэл нь алдраад
Овоолсон зовлонгоосоо салж чадахгүй түгжигдсээр л
Ханиа буруу сонгосноосоо болж амьдралыг хараагаад
Хайрыг үгүйсгэж байдаггүй хэмээн өөртөө үнэмшүүлж
Хагацана гэхээс хулчийж үрээ л харж тайтгараад
Хана босгон сэтгэл зүрхээ халдашгүй цайз болгосоор л
Дурлал сохор гэдгийг алдсан хойноо ухаараад
Дутуу бүхэнтэй эвлэрч болгохын төлөө зүтгэж
Дугуй аятай өнхөрч нэг л замаар гэлдэрсээр
Дуулимд ахадсан ачаандаа түүртэхгүй урагш тэмүүлсээр л
Ээж аавын үүргийг нэгэн зэрэг гүйцээх гэж шүд зуун
Ийм л тавилантай сүжирч гунигаа дотогш залигалсаар
Энхэл донхол нугачаанд бардам зангаа хаячихаад
Ирээдүйн гэрэл рүү хөлсөө шудран мацсаар яваа аавууд
Бумба овогтой Баасанбадам
