Эх хүний сэтгэл гэдэг энэ дэлхийн хамгийн ариун зүйл байх. Гэхдээ хүмүүн бид эхийн хайр, ач элбэрлийг цагт нь ухаардаг билүү? Бараг л үгүй байх. Бид энэ хорвоод ирэхдээ эхийн хэвлийд бойжиж, өдийг хүртэл эхийн хайранд нялхардаг. Харамсалтай нь бид энгэрээсээ сүү амлуулсан ээж хүнийг хайрлаж чаддаггүй. Саяхан гэхэд л 70 гаруй насны өндөр настан орох оронгүй вокзал дээр хоног төөрүүлдэг. Уг нь өөрийн гэсэн гэр байсан боловч хүү нь байранд оруулна гэж хэлээд зарчихсан. Бага охинтойгоо хэсэг хамт амьдарсан гэтэл хүргэн хүү нь муухай аашлаад хөөгөөд явуулчихсан талаар цахим орчинд нилээдгүй шуугисан. Энэ мэтчилэн эхийнхээ ачийг хариулах битгий хэл насыг нь ч хүндлэлгүй гудамжинд хөөгөөд гаргадаг хатуу сэтгэлтнүүд зөндөө.
Халагламаар амьдралийн хатуухан үнэнг бид мэддэг хэрнээ хүн бүхэн энэ их уй гунигтай эвлэрчихсэн нь харамсмаар. Хүмүүс минь эр нөхөр,эхнэр бол хаяад одохдоо хаяж,олдохдоо олддог л зүйл харин эх хүн ганцхан шүү. Эхийгээ амьдад нь хайрла. Энэ дэлхийн айдас бүхэн хургаж, зовлон бүхэн зугтдаг юм. Найр наадамд хамгийн түрүүнд очдог мөртлөө насан өндөр ижий аавдаа цагаа харамлаж яанам. Будант амьдралийн жамаар нэг л өдөр бурхан буцаагаад ээжийг чинь авна. Тэр үед чиний төлөө ээжээс чинь өөр хэн ч байхгүй гэдгийг чи ойлгох болно.
Т.Хуншагай