Орших нь нүгэл, амьсгалах нь жаргал
Одоохондоо бид цэнгэвч, Орой гунихыг үгүйсгэх гэхгүй
Орчлон хорвоо хэдий уудамч
Оршил нь ямар гаслантай вэ?
Эх орноо бид магтан дуулдагч
Эрээн цаасны төлөө худалддаг шүү дээ
Эхийнхээ ариун сэтгэлийг магтдагч
Эмгэнэлтэй нь аргагүй гомдоодог
Бид бүгдээрээ нүгэлтэн...
Халагламаар амьдралийн
Хатуухан үнэнг мэддэг боловч
Хаацайлан бултаад
Хаяагаа манадаг, хөөрхий муу сайн хүмүүс
Зүгээр л бүгд хог новш шиг болчихсон
Зүдэрсэн нийгмийн залхуу хүмүүс
Зүүсгэл гоёлд хууртаад
Зүрхээ бэлэглэдэг шуналтнууд
Хоноцын жаргалд ташуураад
Хормойн донтой хүүхний салхинд нь дэврээд
Хонгорхон үрээ орхидог
Хожимдсон ухаарлын эзэн
Энгэрээсээ сүү амлуулж эх хүн болчихоод
Эрийн араас уйлан гийнах
Эцэггүй хүүхдээ эндүүрэл хэмээн адлах
Энэ хорвоогийн харгислал бүхний хязгаар хүмүүс бид
Т.Хуншагай
