Мартагдаж хаягдсан мэт байдалтай байгаа хөгжимчдийг эргэж харах цаг болсон. Монголд хөгжил гэдгийг байшин барилга гэж материаллаг талаас нь өнгөцхөн төсөөлдөг. Уг нь ард түмний ухамсрын болон оюун ухааны хөгжил хамгийн чухал шүү дээ. Хүмүүс хөгжимчдийг тэр бүр мэддэггүй.
Гэтэл бид танигдахдаа гол нь. Дуучид, жүжигчид, бүжигчид шагнуулаад л байдаг. Гэтэл нэг насаараа хөгжимдсөн хөгжимчид маань нэг ч шагналгүй , дээр нь цэврүүтэй хуруутай л үлддэг. Шударга биш үнэлгээ. Миний хувьд бүх юмны суурь нь хөгжим. Хөгжимгүй бол хичнээн сайхан үг, сайн дүрс байгаад ч өгүүлэл дутна. Хөгжимчид яг л зарц барлаг шиг үнэлэгдэж байна.